Los primeros auxilios en la práctica. ¿Qué necesita saber?

¿Por qué es tan importante? 

Musimy pamiętać, że nasze życie to najcenniejszy dar. W związku z tym ochrona zdrowia to podstawa. Spotykamy różne sytuacje na co dzień, dlatego warto dowiedzieć się jak poprawnie udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym. Trzeba wziąć pod uwagę, że jest to nasz prawny obowiązek zgodnie z art. 162 § 1. Kodeksu karnego.  

¿En qué consiste?  

Se trata de un conjunto de actividades de salvamento realizadas por personas en el lugar de los hechos. Puede ser realizada por un equipo de socorristas cualificados con el equipo médico adecuado en el trabajo o en otra situación. La asistencia la prestan también los médicos y enfermeros de los hospitales y las ambulancias. 

Programa del curso de primeros auxilios: 

Wprowadzenie – podstawowe informacje;  Ocena i zabezpieczenie miejsca zdarzenia w bezpieczny sposób;  Regulacje prawne;  Łańcuch przeżycia;  Ocena przytomności;  Udrażnianie dróg oddechowych;  Sprawdzanie czynności życiowych;   Wezwanie specjalistycznej pomocy (+numery alarmowe);   Badanie urazowe;   Wywiad;   Obrażenia poszczególnych części ciała;

Krwotok z nosa;   Zawał mięśnia sercowego;   Nagłe stany w cukrzycy;   Oparzenia, odmrożenia;   Postępowanie z ranami;   Resuscytacja krążeniowo – oddechowa (RKO);   Obsługa Automatycznego Defibrylatora Zewnętrznego (AED);   Porażenie prądem;   Zatrucia;   Zadławienia;   Atak padaczki;   Odpowiednie ułożenie poszkodowanych.

Jak wygląda łańcuch ratunkowy?  

Łańcuch ratunkowy składa się z pierwszej pomocy, udzielanej najczęściej przez świadków zdarzenia oraz pomocy kwalifikowanej (służb medycznych). 

Program szkolenia z pierwszej pomocy zawiera zagadnienia takie jak: 

• Prewencja – nauka teorii, ćwiczenia praktycznie; 
• Wezwanie pomocy – jak najwcześniej rozpoznać rodzaj zagrożenia. Opisać stan poszkodowanego i co się z nim dzieje; 
• RKO (resuscytacja krążeniowo-oddechowa) – w przypadku nagłego zatrzymania krążenia, które jest spowodowane najczęściej poprzez mechanizm migotania komór; 
• Defibrylacja – W celu przywrócenia prawidłowego bicia serca. ERC (Europejska Rada Resuscytacji) zajmuje się programem pomocy z użyciem AED – automatyczny defibrylator zewnętrzny, znajdujący się w wyznaczonych miejscach takich jak np. Metro; 
• Llegada del equipo de la ambulancia: 
  • P – podstawowego, 
  • S – specjalistycznego z lekarzem, 
• Opieka po resuscytacji – powrót poszkodowanego do sprawności i normalnego funkcjonowania; 
• Przebieg akcji ratunkowej powinien łagodnie przejść do kolejnego etapu. 

¿Cómo ayudar a una persona que no respira (parada cardiaca súbita)?  

W zależności od stopnia zaawansowania oddechy ratownicze wykonujemy tylko posiadając zabezpieczenie w postaci maseczki ratowniczej do prowadzenia wentylacji i, jeśli umiemy to zrobić, w innej sytuacji uciskamy tylko klatkę piersiową. Przy braku oddechu i wezwaniu służb pogotowia przechodzimy do ucisków klatki w taki o to sposób: 

1. Kładziemy poszkodowanego na plecach i twardym podłożu, takim jak ziemia; następnie odsłaniamy klatkę piersiową odwijając ubranie – w sytuacji, gdy nie jesteśmy w stanie tego zrobić, należy rozciąć materiał.  
2. Klękamy w bocznej części leżącego.  
3. Encontramos el punto central en el pecho en el esternón, a la altura de la línea del pezón o en diagonal a través del borde de las clavículas.  
4. Coloca la muñeca de una mano sobre el esternón, añade la otra encima, entrelazando los dedos. 
5. Inclínese hacia adelante con los codos rectos. Coloque los brazos en ángulo recto con el pecho de la persona rescatada, mantenga la espalda recta. 
6. Comprimir el esternón hasta una profundidad de min. 5 cm, no más profundo de 6 cm. Realice entre 100 y 120 compresiones por minuto, liberando la presión al mismo ritmo. 
7. Po każdym ucisku klatka powinna powrócić do wcześniejszego położenia. 

¿En qué situaciones se pueden interrumpir las compresiones torácicas? 

• Przyjazd ratowników medycznych; 
• niebezpieczeństwo; 
• dostarczenie na miejsce automatycznego defibrylatora zewnętrznego i usłyszeniu komendy od urządzenia „nie dotykaj poszkodowanego”; 
• oznaki spontanicznego krążenia, kaszel, reakcja na ból – wtedy udrożnij drogi oddechowe i ponownie oceń oddech; 
• opadnięcia z sił – wskazane jest tutaj udzielać pomocy w dwie lub więcej osób. Należy zmieniać się z inna osobą średnio co 2 minuty. Przerwy w uciskaniu powinny być jak najkrótsze; 
• oddech ratowniczy.  

¿Cómo realizar correctamente la respiración artificial? 

1. Despeje las vías respiratorias inclinando la barbilla y la frente. 
2. Tapa la nariz. 
3. Abrir la boca de la persona acostada (en caso de cuerpos extraños, descartar). 
4. Manteniendo las vías respiratorias abiertas, ponga la boca en contacto con la víctima y sople dos veces. 
5. Haga una inhalación durante aproximadamente 1 segundo, luego una segunda inhalación durante este tiempo mirando el movimiento del pecho. Debería subir y bajar después de un momento. 
6. La duración de estas respiraciones no debe superar los 10 segundos. A continuación, se deben reanudar las compresiones. 
7. Si la jaula no se levanta después de respirar un poco, no se vuelve a intentar. 
8. Pamiętajmy, że metoda usta–usta z pierwszej pomocy nie jest obowiązkowa. Jeżeli nie mamy specjalnej maseczki do prowadzenia sztucznej wentylacji, wystarczy koncentrować się na uciskach klatki piersiowej! 

Pamiętać należy jednak o tym, że istotne jest odpowiednie przeszkolenie z zakresu pierwszej pomocy. 

Al elegir nuestro curso, obtendrá amplios conocimientos y el correspondiente certificado. Ośrodek Szkolenia Operatorów OSO zapewnia najwyższą jakość usług. Dzięki nam nauczysz się ratować życie ludzi w wymaganym zakresie.  

Zdobędziesz niezbędną wiedzę teoretyczną, którą przećwiczysz w praktyce, co przełoży się na większą pewność siebie.