Metody i techniki spawania gazowego

W spawaniu acetylenowo-tlenowym (311) wyróżniamy trzy podstawowe metody względem sposobu prowadzenia palnika, techniką podawania spoiwa, umiejscowieniem spoiny z uwzględnieniem grubości łączonych elementów: 

  • w lewo 
  • w prawo 
  • w górę 

W LEWO 

Jak sama nazwa wskazuje, czynność spawania wykonujemy od strony prawej do lewej, kierując płomień palnika na nie przetopione jeszcze krawędzie, stapiając brzegi łączonych elementów. Jednocześnie koniec stapianego drutu, z którego powstaje spoiwo, prowadzimy w obszarze tzw. kity płomienia, chroniąc w ten sposób miejsce łączenia przed tlenem i azotem z atmosfery. Drut prowadzimy w jeziorku metali, wykonując nieznaczne, równomierne, przerywane ruchy pionowe kontrolując w ten sposób ilość dostarczanego spoiwa. Metoda ta jest stosunkowo prosta do opanowania, której główną zaletą jest łatwiejsze, uzyskanie gładkiego i estetycznego wyglądu lica spoiny. Techniką tą łączy się głównie cienkie blachy nie przekraczające 4mm grubości. 

Spawanie w lewo, ma również swoje wady do których należą przede wszystkim: 

  • mała wydajność z uwagi na trudność równomiernego topienia się krawędzi łączonych elementów, 
  • brak przetopu z powodu nierównomiernego stapiania metali, 
  • niska trwałość spowodowana właściwościami wytrzymałościowymi spoiny, 
  • szybkie stygnięcie sprzyjające tworzeniu się pęcherzy i porów w spoinie. 

Dlatego też, techniki tej nie stosuje się w połączeniach odpowiedzialnych, konstrukcjach długotrwałych, wymagających i skomplikowanych poddawanych działaniu większych sił. 

W PRAWO 

W metodzie spawania w prawo, operację łączenia przeprowadzamy od lewej do prawej, jednostajnym ruchem prostoliniowym. Płomień palnika kierujemy w stronę tworzonej spoiny, topiąc brzegi łączonych metali, tworząc w ten sposób jeziorko płynnego metalu z tzw. „oczkiem”, charakterystycznym w tej metodzie. Prowadzimy płomień wewnątrz rowka spawalniczego z jednoczesnym prowadzeniem drutu po powierzchni jeziorka, wykonując nim, nieznaczne, poprzeczne lub eliptyczne ruchy, dzięki którym dostarczamy w sposób nieprzerwany dopływ kropel stopionego spoiwa. Dodatkową korzyścią w takim sposobie prowadzenia czynności jest dłuższe oddziaływanie temperatury płomienia na spoinę dzięki czemu stygnie ona wolniej pozwalając na dokładniejsze wydzielanie się z niej gazów.  

Metodę tą, wyróżnia kilka zalet: 

  • duża wytrzymałość spoin 
  • wolne stygnięcie spoin 
  • dzięki obecności „oczka” lepsza kontrola nad przebiegiem procesu łączenia 
  • duży zakres wykorzystania temperatury płomienia 
  • spawanie z dowolnym położeniem spoiny w przestrzeni 

Spawanie w prawo znajduje zastosowanie między innymi w połączeniach odpowiedzialnych, łączeniu blach powyżej 4 mm oraz do łączenia rur o różnej grubości. 

W GÓRĘ 

W metodzie tej spoinę układamy pionowo od dołu do góry przemieszczając płomień palnika ruchem prostoliniowym z jednoczesnym podawaniem spoiwa z drutu wykonując niewielkie ruchy wahadłowe. W tej metodzie wyróżniamy dwa sposoby spawania ze względu na sposób ukosowania i grubość łączonych blach: 

  • w górę jednostronne 
  • w górę dwustronne 

Technikę spawania jednostronnego w górę stosujemy w przypadku blach nieukosowanych w przedziale od 2 do 6 mm grubości lub blach ukosowanych w przedziale od 7 do 10 mm grubości. Natomiast spawanie dwustronne w górę jest czynnością wykonywaną przez dwóch spawaczy jednocześnie, a zastosowanie swoje znajduje ono w łączeniu blach nieukosowanych o grubościach od 3 do 10 mm oraz blach ukosowanych o grubościach od 12 do 20 mm. 

 METODA   BLACHY NIEUKOSOWANE   BLACHY UKOSOWANE 
 W GÓRĘ JEDNOSTRONNA   2 – 6 mm   7 – 10 mm 
 W GÓRĘ DWUSTRONNA   3 – 10 mm   12 – 20 mm 

  Zalety metody spawania w górę: 

  • największa wydajność spawania ze wszystkich metod gazowych 
  • znacznie niższe zużycie gazów, sięgające niemalże 50% zużycia w pozostałych metodach gazowych 
  • doskonały przetop w zakresie całej grubości spawanych elementów 
  • bez względu na grubość łączonych elementów, duża łatwość wykonania spoiny w jednym przejściu 

Zarobki spawacza w Polsce i za granicą.

Zobacz także: